Επιληψία σε παιδιά: Πότε εμφανίζεται και πώς αντιμετωπίζεται
Η επιληψία είναι μια νευρολογική πάθηση που οφείλεται σε διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου και που εκδηλώνεται συνηθέστερα σε παιδιά. Είναι ίσως πιο συχνή απ' ότι πιστεύουμε αφού 1 στα 100 παιδιά σχολικής ηλικίας έχει κάποια μορφή επιληψίας. Γι’ αυτό και οι γονείς θα πρέπει να είναι προσεκτικοί σε περίπτωση που το παιδί εμφανίσει κρίσεις ή αν παρατηρήσουν ότι εκδηλώνει κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά του. Το θετικό είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα της επιληψίας ελέγχονται ενώ ακόμα και η ίδια η διαταραχή μπορεί να θεραπευθεί με την πάροδο του χρόνου. Δεν χρειάζεται πανικός από τη μεριά των γονιών, αλλά προσοχή και ενημέρωση!
η επιληψία εκδηλώνεται ακόμα και σε νεογνά, γι’ αυτό και δεν μπορεί να διευκρινιστεί κάποιο συγκεκριμένο εύρος ηλικίας. Ωστόσο, η ηλικία μπορεί να σχετίζεται με συγκεκριμένα είδη επιληψίας. Για παράδειγμα, η νηπιακή επιληψία παρατηρείται σε παιδιά από 3 έως 5 ετών και εκδηλώνεται με το «τίναγμα» των μυών, ενώ η καλοήθης παιδική επιληψία παρατηρείται σε μεγαλύτερα παιδιά, από 6 έως 12 ετών και χαρακτηριστικό της είναι ότι ελέγχεται με την χορήγηση της σχετικής αγωγής ενώ μπορεί ακόμα και να εξαφανιστεί με την πάροδο του χρόνου.
Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς των παιδιών με επιληψία
- Να φροντίζουν ώστε τα παιδιά να ακολουθούν τη θεραπεία σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντα ιατρού.
- Να αναφέρουν στον ιατρό τυχόν παρενέργειες από τα φάρμακα.
- Να μη διακόπτουν απότομα τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
- Να συμβάλλουν ώστε το παιδί να ζει μια φυσιολογική ζωή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανάλογα με τον έλεγχο αλλά και το είδος των κρίσεων μπορεί να υπάρχουν ειδικοί περιορισμοί.
- Να αναφέρουν στον ιατρό τυχόν παρενέργειες από τα φάρμακα.
- Να μη διακόπτουν απότομα τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
- Να συμβάλλουν ώστε το παιδί να ζει μια φυσιολογική ζωή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανάλογα με τον έλεγχο αλλά και το είδος των κρίσεων μπορεί να υπάρχουν ειδικοί περιορισμοί.
Συγκεκριμένα, πρέπει να χρονομετρήσετε τη διάρκεια της κρίσης αλλά και ν’ απομακρύνετε από δίπλα του αντικείμενα που μπορεί να το τραυματίσουν. Μετά το τέλος των σπασμών, γυρίστε το παιδί σε πλάγια θέση έτσι ώστε να μπορεί να αναπνέει εύκολα και να ηρεμήσει. Μην ξεχάσετε ακόμα να ελέγχετε την αναπνοή και το χρώμα του τουλάχιστον για ένα τέταρτο μετά το συμβάν. Σε περίπτωση που η κρίση διαρκεί περισσότερο από το συνηθισμένο ή που το παιδί δεν αναπνέει, καλέστε αμέσως 166 εκαβ
«Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα είναι αποδεδειγμένα η αποτελεσματικότερη θεραπεία για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων. Για το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα χρειάζεται η λήψη του σωστού φαρμάκου και στη σωστή δόση. Εάν παρόλα αυτά οι κρίσεις δεν ελέγχονται, η εκ νέου διερεύνηση είναι απαραίτητη για την ανακάλυψη των αιτιών της αποτυχίας που μπορεί να απαιτήσουν συμπληρωματική θεραπεία, όπως την κετογόνο δίαιτα»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου